Günzburg - Marxheim
22 jun. 2015
🇩🇪
vanuit Duitsland
Maandag 22 juni 2015 Günzburg - Marxheim 90 km
Bij het Naturfreundehaus mit Zeltplatz is WiFi gratis beschikbaar, dus heb ik eindelijk weer wat reisverslagen kunnen opsturen. Helaas gaat het met foto's versturen met deze reisweblog erg
moeizaam.
De eigenaar met vrouw, kinderen en nog wat achtergebleven vrienden zijn gisterenavond, net als wij in onze tentjes, als een haas het huis ingevlucht ivm de plotseling neerstortende regen. Ze laten
de hele boel op de tafels voor wat het is, dus ook de resten van onze gerookte forel.
De poezen uit de omgeving zitten er deze ochtend heerlijk van te smullen.
We fietsen verder richting het oosten. Lange gravelpaden pal langs de rivier, met een flinke wind pal achter ons. Dus we maken heerlijke en snelle kilometers. Helaas gaat het rond het middaguur
weer regenen, en dat zal zo de hele middag doorgaan. Soms komt het met bakken uit de lucht, maar veelal is het een miezerregentje, dus trappen we nog vele km's door.
Onderweg komen we een paar Franse fietsers tegen. We komen elkaar onderweg wel vier keer tegen en we raken met hen in gesprek. Het grappige, toevallige is, dat beide mannen uit Belfort komen. Dat
is de plaats waar ik ruim 40 jaar geleden drie maanden heb gewoond. Ik liep daar stage bij Alstom, daar hadden beide mannen ook gewerkt. Ik was daar lid van een soort ontspanningsclubje, het CBL
(Club Belfort des Loisirs), zij waren daar ook lid van geweest. Genoeg gespreksstof, maar we fietsen door.
In de plaats Donauwörth drinken we koffie. Op een gegeven moment stapt Daniël, één van de Fransen, bij ons het restaurant binnen. Hij is désolé. Ze zijn helemaal de weg kwijt. Met behulp van ons
boekje hebben we ze de goede kant uitgestuurd.
Na ca 85 km, in Marxheim, moet een camping zijn. Maar omdat we toch wel erg nat zijn geworden besluiten we een kamer te boeken. Het enige Gästehaus in Marxheim heeft op maandag Ruhetag. Geen mens
te bekennen.
Iets ten zuiden van Marxheim, in het gehuchtje Bruck, moet ook nog een Gästehaus zijn. Helaas blijkt deze volgeboekt. Maar de eigenaresse weet in Marxheim een ander adres met Privatzimmer. Die belt
ze op. Ja daar is plaats. Wij weer terug. Nou dat was de moeite waard, wat een geweldig fijn adres. We kunnen voor dezelfde prijs ieder een eigen kamer krijgen. Wat een luxe en dat voor €20,
inclusief ontbijt.
We gaan eten bij het Gästehaus in Bruck. De man die ons bediende (waarschijnlijk de echtgenoot van de eigenaresse) heeft ze niet allemaal op een rijtje. Een paar uitspraken van hem:
" je krijgt nog 19 seconden om te zeggen wat je hebben wil"
" je hebt mij best verstaan"
" na 8 uur geen warme gerechten meer, dus ook geen warme Apfelstrudel, alleen koude"
" dus ook koffie is onmogelijk"
" o, gelukkig jullie willen meteen afrekenen"
Wij vermoeden, dat op latere leeftijd hem iets akeligs is overkomen.
In ons slaapadres, bij de familie Schultz, zijn nog 4 fietsers aangeland.
Ben benieuwd of we Serge en Daniël nog een keer tegenkomen.
Reacties
Reacties
23 jun. 2015, 03:27
Geweldig verhaal!
23 jun. 2015, 11:49
Prachtige verhalen steeds! Ben elke dag weer benieuwd naar jullie nieuwe belevenissen en ontmoetingen met al die verschillende, bijzondere mensen!
Alleen jammer dat het weer nog niet zo erg meezit.
23 jun. 2015, 18:35
Hoi Ronald en Papa, Hoe gaat het met Takkie? Zit die nog aan jullie stuur?? Hier gaat alles goed. De 3 beestjes vermaken zich prima en zijn lief voor elkaar. Fijne avond. Xxx
23 jun. 2015, 19:49
Ha ha ha, die man van de eigenaresse. De meeste uitspraken vind ik eigenlijk niet heel erg vreemd, maar dat kan aan mij liggen. Ik zou ze ook zo maar kunnen zeggen wanneer ik serveerster zou zijn.
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!