Donderdag 2
juli vrijdag 3 juli 2015 terugreis per trein van Budapest naar Amersfoort.
We moeten vroeg opstaan om de trein te kunnen halen. Met dat in je hoofd slaap je al niet zo best, regelmatig word je wakker om op je klokje te kijken. Ronald is al vóór vijf uur uit de veren, ik
hoor zijn "gerommel" want ik slaap ook al lang niet meer. Het slapen wordt ook al bemoeilijkt door de warmte. Slapen zonder kleren, slaapzak of lakenzak helpt niet zoveel meer.
Het volgen van de tramrails van lijn 24 brengt ons zonder omwegen snel bij het grote station. Aan de zijkant van dit mega kopstation rijden we zo het perron op. Het voordeel van zo'n kopstation is
dat je alle perrons kunt bereiken zonder dat je een trap af en op moet.
We zijn er bijna een uur voor vertrek maar onze trein van Budapest naar Praag staat al klaar. Er zit nog helemaal niemand in, maar de fietsen kunnen we er al inzetten. Mooi rijtuig met een zee van
ruimte voor onze stalen rossen en alle bagage. We laten de spullen achter en gaan nog het perron op voor koffie en ontbijtje.
Heerlijke treinreis in een airconditioned ruimte, met af en toe zicht op de Donau en de plekken waar we ook gefietst hebben. Zelfs een ruime, luxe, restauratiewagen wordt "meegesleurd", daar wordt
door ons ook dankbaar gebruik van gemaakt. Als "spoor-o-fiel" geniet ik als een klein kind van dit deel van de reis. Helaas is de lange rit van Praag naar Dusseldorf met een andere trein veel
minder comfortabel, geen airco, geen restauratie.
Om half drie komt onze eerste trein aan in Praag. De 2e etappe vertrekt die avond om half zeven, dus hebben we een paar uurtjes om door Praag te sjezen. De bagage geven we af bij een bagagedepot.
Met 11 stuks bagage ligt afdingen op de bewaarkosten voor de hand (er wordt per stuk gerekend)
Ik was al 2x in Praag geweest en was altijd nogal positief over de stad. Maar helaas moet ik dat, gezien de omstandigheden, ff bijstellen. Wat een vreselijke drukte!! Massa's mensen sjokken door de
straten en over de Karels Brug. Met moeite wurmen we ons door de mensenmassa, en zeker met een fiets aan de hand, is dat geen pretje. We "pikken" nog maar een terrasje op het grote plein midden in
het oude centrum. Voor de WiFi drinken we daarna nog een ijskoffie bij de McDonald. Helaas de, bij de Mac, altijd aanwezige WiFi doet het ff niet.
We zijn weer op tijd bij onze trein naar Düsseldorf. Een wat verouderd rijtuig is ons (zit)onderkomen voor de komende nacht. Het lijkt erop of we een coupé voor onszelf hebben. Maar nee hoor, vlak
voor vertrek stappen twee jonge Tsjechen met een aantal blikken bier onder de armen, ons compartiment binnen. Ook zij hebben besproken plaatsen in deze coupé. We komen al gauw in gesprek met de
Tsjechen, waarvan één van de twee redelijk Engels beheerst.
We kunnen, en mogen, niet weigeren om een blik bier mee te drinken. Het wereldberoemde Pilsner Uhrquell komt uit de Tsjechische plaats Pilzen. Vandaar onze benaming "pils"
De alleen Tsjechisch sprekende gast gaat de coupe uit en komt terug met 4 grote flessen van hetzelfde nat. Voordat we de Duitse grens over steken moeten we weer meedrinken. We doen verwoede
pogingen dat te weigeren, maar dat lukt niet. Later verlaat diezelfde gast weer ff de coupé en komt hij terug met weer een paar flessen bier en een fles whisky. Daar hebben we gelukkig niet aan mee
hoeven doen. Overigens hebben we die avond best geanimeerd met elkaar zitten beppen. Zij zijn onderweg naar een muziekfestival in Beek en Donk bij Eindhoven: Wish zou het heetten. Wij hebben er
nooit van gehoord.
Zittend, hangend, half liggend, staand proberen we de nacht door te komen. Af en toe een hazenslaapje doet de nacht langzaam voorbij gaan.
Ik ontdek dat de coupé naast ons slechts door één man bezet wordt. Ik stap, enigszins brutaal, zijn hokje binnen en vraag of ik languit op één van de twee banken mag gaan liggen. Oké, dat mag. Zelf
gaat hij ook liggen. Ik slaap weer ff, merk dat hij op een gegeven moment is vertrokken. Ik waarschuw Ronald en die komt dankbaar op de andere bank liggen.
Helaas, midden in de nacht, in Berlijn, wordt de trein bestormd door een horde backpackers. Onze slaapruimte is besproken door 6 van die gasten. Dus we moeten oprotten.
De reis gaat verder best voorspoedig met overstappen in Düsseldorf, Venlo, Eindhoven en Utrecht. Om half een in de middag komen we aan in Amersfoort.
We nemen afscheid en gaan onze eigen (fiets)weg naar Hooglanderveen en Leusden.
We kunnen terugkijken op weer een mooie fietsreis met vele leuke ontmoetingen, prachtige natuur, indrukwekkende steden en vele verschillende overnachtingsplekken.
Totale fietsafstand: 1940 km
Doorkruiste landen: Nederland, België, Luxemburg, Frankrijk, Duitsland, Oostenrijk, Slowakije, Hongarije en Tsjechië(dit land per trein)
Hoofdsteden: Luxemburg, Wenen, Bratislava, Budapest, Praag en Berlijn (deze laatste gedurende 1 uur stilstand van de trein, hangend in een coupé....)
Ik ga nog reageren op de leuke, lieve reacties op onze reisweblog.
En er komen nog een paar foto's.
Ronald en
Nico
